Voodoo Twinz feat. The Patricks (B) Sunday Evening Blues Muze Café Heusden-Zolder (23-01-2022) report & photo credits: Rootsville info organisatie: be-MINE Blues info band: Voodoo Twinz © Rootsville 2022

In een wereld, en zelfs in een klein landje als België, dat voortdurend in verandering is bestaat er onder de kreunende Covid pandemie nog "1" zekerheid. Onze geliefde blues krijgen ze niet klein. En dit toch al sinds de 19de eeuw toen de slaven met hun toenmalige "field hollers" en "worksongs" een nieuwe strekking deden ontstaan.

Van Memphis tot New Orleans werd toen de blues geboren en zorgde ze zo ook dat deze muziek tot in de steden kwam door te dringen. Sommige muzikanten zullen het niet graag horen maar uit deze blues ontstond ook zo maar jazzmuziek, toen nog bestempeld als een soort energieke dansmuziek. Tijdens de 30-tiger jaren werd de blues dan gekenmerkt door het gebruik van elektrische instumenten waardoor er ook meer tempo in werd gestoken, wat dan later weer als "rhythm 'n blues" door het leven ging. En zo sloten we hier vanavond zowel "John Lee Hooker" (1917-2001) als een Chuck Berry (1926-2017) in de armen.

Wie we vanavond ook in de armen sluiten zijn de "Voodoo Twinz feat. The Patricks". Met dit 4-tal grasduinen we in het arsenaal van onder meer Slim Harpo langsheen Hound Dog Taylor tot ook bij Freddie King. Wie door toedoen van "Covid" van de nood een deugd kwamen te maken zijn de blues liefhebbers uit Beringen en omstreken onder de naam verenigd als "be-MINE Blues". In 2016 namen ze een nieuw en meteen ook succesvol initiatief en kwamen ze een nieuw festival uit de grond te stampen.

Door de samenwerking met het "Muzecafé" kwam zo ook de "Sunday Evening Blues" te ontstaan waarmee we nu toch al aan de tweede jaargang toe zijn. In 2016 waren we met "Rootsville" nog alleen aanwezig op de eerste editie van "be-MINE Blues". Telkens is het hier in deze omgetoverde "juke joint" een "Sold Out" en dat zegt toch meer dan voldoende. Gezellig café, sterke Belgische bands, uitstekende sound en normaliter een goede belichting, meer moet dat niet zijn ;-). Van met de start op 27 juni 2021, toen met niemand minder dan "Blues Lee" tekenden we hier dan ook meteen present in het "Muzecafé".

Vandaag op de affiche "Voodoo Twinz feat. The Patricks". Het begon allemaal op de oude locatie van het iconische café "Blauwe Kater" in Leuven. Jan Jaspers en Gert Servaes, vroeger beiden van "Voodoo Boogie" en vandaag de dag ook de vaandeldragers met de Vlaamse inbreng bij de "Boogie Beast" zagen zich toen ook genoodzaakt om voor "Le Chat Blue" een huisorkest uit de grond te stampen. Meteen voegde ook onze Wallon sympha, Patrick Louis aka Lazy Louis zich bij dit tweetal en wat later ook Patrick Indestege, vandaar in alle logica "The Patricks". Pro-Corona zag ik deze "Voodoo Twinz" zelfs met nog een andere Patrick in de gelederen, met name Patrick Cuyvers. Ook niet mis met die warme Hammond grooves van "The Beast".

Openen doen de heren gestaag met "Ramblin'" en met "Commit A Crime", "Feel Good Baby" en "Sadie" hadden we al enkele iconische namen op ons bord gekregen. Na Slim Harpo's "Bay Scratch My Back" vonden deze "Voodoo Twinz" en niet in het minst Patrick Louis om even uit de box te denken en kwamen ze zo met "Swing Easy" van "The Soul Vendors" aanzetten. In 1967 bestond deze band nog met o.a. namen als Ronald Alphonso en Jackie Mittoo in de gelederen. Ook bij "The Skatalites" stond dit nummer op de setlist al blijft het in de periode van Rastafari en Cannabis altijd wel even gissen wie het eerst er mee kwam, Ska of Rocksteady? Yah man, that's the question ;-)

Na "Feel So Bad" van Little Milton en het stevigere werk met Don Nix zijn "Going Down" zit deze meer dan aangename set er al op. Patrick Louis had op dat moment zijn nieuwste aanwinst, een glinsterende disco blauwe "Guttlin" al meerdere malen in de kijker gezet en dus kwam ook de bouwer ervan, Karel Phlix even een kijkje nemen. Bij mezelf ontstond toen het idee of ze niet met z'n drieën samen met hun "Guttlin" een nummer zouden kunnen brengen. Ik opperde zelfs dat voor de foto het zelfs eentje van Will Tura zou mogen zijn. Een wens die door Jan en de twee Patricks later zou worden ingewilligd, dat van de 3 Guttlin's uiteraard, Will Tura lieten ze maar links liggen ;-)

Onze wil werd wet en zo begonnen ze aan "set 2" met 3 Guttlin's in de aanslag. Nog mooier was het instrumentale "Driftin'" waar onze heren mee begonnen. Het is moeilijk maar toch ging het niveau alsmaar de hoogte in en na "Feels So Good" kwam Freddie King terug in de spotlights te staan met "Big Legged Woman". De tijd was gekomen om wat meer diversiteit in hun blues te gaan steken en kwamen we zo uit bij de Funk en het soulvolle "Tramp", hier in de versie van Lowell Fulson. Met alweer eentje van Freddie King en diens "I'm Tore Down" mocht Karel Phlix dan even zijn eigen "Guttlin" komen uittesten, en ja het swingde.

De kenners voelde het aan hun water dat deze "Voodoo Twinz feat. The Patricks" naar de climax aan het opbouwen waren. Tijd voor een dosis rock 'n roll dan maar met "Little Queenie" en het meer dan ophitsende "My Babe" van Kim Wilson en zijn "FT". Diversiteit aan stijlen troef in dit tweede gedeelte en met "Baby Let Me Hold Your Hand" van Ray Charles uit 1951 kwamen we zo terecht in het tijdperk van de Rhythm 'n Blues uit New Orleans. Graaaaaaf gedeelte en zo volgde daarna nog "Bad Boy". Jan's vestimentaire outfit bestond uit een T-shirt van "Canned Heat" en dat deed dan weer bij één iemand anders de vraag ontstaan of er geen nummer van deze band kon bijkomen. Das toch ook boogie.

Het kon, alvast een gedeelte ervan, want bij het afsluitende en de lang uitgesponnen boogie van John Lee Hooker en zijn "Skake It Baby" werd er dan een bruggetje ingelast met "On The Road Again". Het einde was dan nog meer indrukwekkender te noemen want ieder lid van deze "Voodoo Twinz feat. The Patricks" kwam afzonderlijk na een gebrachte solo het podium te verlaten. Of dit daadwerkelijk het einde was konden we door de reactie van het publiek uitmaken dat dit niet zo was.

Ook de opper-kompel Herman kwam nog even gedag zeggen met een meer dan duidelijke uiteenzetting over het professioneel afzuigsysteem hier in het "MuzeCafé" (Pedro Facon zal in zijn nopjes zijn) en zo kregen we dan ook nog de welverdiende toegift. Helaas was er ook een triestige mededeling hier want Corona had ook bij "be-MINE Blues" zijn tol geëist in de vorm van die geile 'Fiat Cinquecento". CU, volgende maand staan hier "Big D & Captain Keys" hier op de bandstand. Vervolgens krijgen we nog de dynamische "Catsmokes" en kijken we als sluitstuk van het tweede seizoen uit naar de resurrection van Fred Klee... Ook nog dit, "be-MINE Blues" zal hier buiten op het terrein komen plaats te vinden op zondag 12 juni. Wordt vervolgd! Ook niet vergeten, op 10 februari komt Lurrie Bell naar "Move2Blues". Opgepast enkel zitplaatsen!!! Wij trokken dan zo terug richting Gevarenwinkel. Boogieeeeeeeeeeeeeee!